Quis hoc dicit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et hi quidem ita non sola virtute finem bonorum contineri putant, ut rebus tamen omnibus virtutem anteponant; Bork Ratio quidem vestra sic cogit. Id est enim, de quo quaerimus. Duo Reges: constructio interrete. Certe non potest.

Ita credo. Quibus ego vehementer assentior. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt;

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.

Ne discipulum abducam, times. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Confecta res esset. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Immo vero, inquit, ad beatissime vivendum parum est, ad beate vero satis. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Minime vero, inquit ille, consentit. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Tria genera bonorum; Bonum incolumis acies: misera caecitas. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.