Et quod est munus, quod opus sapientiae?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Sumenda potius quam expetenda. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Duo Reges: constructio interrete.

Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio.

Si quae forte-possumus. Quis hoc dicit? Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Amicitiae vero locus ubi esse potest aut quis amicus esse cuiquam, quem non ipsum amet propter ipsum?

Nam quid possumus facere melius?

Sed quod proximum fuit non vidit. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Quare conare, quaeso. Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur?

Inquit, dasne adolescenti veniam? Ratio quidem vestra sic cogit. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?

Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

Erit enim mecum, si tecum erit. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Hic nihil fuit, quod quaereremus.

Quae contraria sunt his, malane?

Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Bork Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Bork Nihil sane. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Sed ad illum redeo.

Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.