Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Duo Reges: constructio interrete. At iam decimum annum in spelunca iacet. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?
Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur. Non est igitur voluptas bonum. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Tu quidem reddes; Graece donan, Latine voluptatem vocant. Eadem fortitudinis ratio reperietur. Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur.
Summus dolor plures dies manere non potest? Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat;
In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
Qualem igitur hominem natura inchoavit? Si enim ad populum me vocas, eum. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;
Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Minime vero, inquit ille, consentit. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;