Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Si longus, levis; Duo Reges: constructio interrete.
Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; Primum Theophrasti, Strato, physicum se voluit; Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
Confecta res esset.
Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Tu quidem reddes; Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.
Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. ALIO MODO. Vide, quaeso, rectumne sit. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?
Quorum altera prosunt, nocent altera. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Quid de Platone aut de Democrito loquar? Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Proclivi currit oratio. Quid est enim aliud esse versutum?
