Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. Istic sum, inquit. Duo Reges: constructio interrete. ALIO MODO. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Cur id non ita fit? Quid sequatur, quid repugnet, vident.

Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Si enim sapiens aliquis miser esse possit, ne ego istam gloriosam memorabilemque virtutem non magno aestimandam putem. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Quid sequatur, quid repugnet, vident.

Et quod est munus, quod opus sapientiae? Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Diodorus, eius auditor, adiungit ad honestatem vacuitatem doloris. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur; An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit?