Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Haec dicuntur inconstantissime. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Duo Reges: constructio interrete. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Aliam vero vim voluptatis esse, aliam nihil dolendi, nisi valde pertinax fueris, concedas necesse est. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Restinguet citius, si ardentem acceperit. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Mihi enim satis est, ipsis non satis. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

Si longus, levis dictata sunt. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Terram, mihi crede, ea lanx et maria deprimet. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Num quid tale Democritus? Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Erat enim Polemonis. Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Quis istum dolorem timet? Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Nam de summo mox, ut dixi, videbimus et ad id explicandum disputationem omnem conferemus. At certe gravius. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti.

Age sane, inquam.

Nos vero, inquit ille; Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Nihil ad rem! Ne sit sane; Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Stoici scilicet.