Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Duo Reges: constructio interrete. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Ut aliquid scire se gaudeant? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.
Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.
Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Nam quid possumus facere melius? Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Bork
Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Cave putes quicquam esse verius. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Bork Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Quid iudicant sensus? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
Sed quot homines, tot sententiae; At, si voluptas esset bonum, desideraret. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Prioris generis est docilitas, memoria; Tria genera bonorum; A mene tu? Nos vero, inquit ille;
Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Sint ista Graecorum; Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Ita enim vivunt quidam, ut eorum vita refellatur oratio. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?